کراسینگ اور

کراسینگ اور یکی از فرآیند های تنوع زا در تقسیم میوز است.

میوز نوعی از تقسیم سلولی است که در سلول های زوج n زایشی برای تولید مثل جنسی رخ می دهد و  محصول آن چهار سلول است که از نظر محتوای ژنتیکی با یکدیگر متفاوت اند.

این تفاوت ژنتیکی طی دو فرآیند کراسینگ اور و نوترکیبی رخ می دهد که در این مقاله به مورد اول یعنی کراسینگ اور می پردازیم.

محل وقوع کراسینگ اور :

تقسیم میوز را به دو مرحله میوز ۱ و میوز ۲ تقسیم می کنند و در هر مرحله سلول مراحل پروفاز، متافاز، آنافاز و تلوفاز را طی می کند.  تغییراتی که با نام کراسینگ اور  شناخته می شوند، در پروفاز میوز ۱ رخ می دهند.

وقایع میوز ۱:

در میوز ۱ جفت سانتریول ها از هم جدا شده و به سمت دو قطب سلول می روند.

غشای هسته  و شبکه آندوپلاسمی متصل به آن از بین رفته و رشته های دوک تشکیل می شوند و در نهایت کروموزوم ها به صورت مضاعف و فشرده به شکل تتراد در می آیند.

پس می توان گفت که مهم ترین اتفاق میوز ۱، تشکیل تتراد است.

تتراد چیست؟

هر گاه دو کروموزوم همتا از طول در کنار هم قرار بگیرند و یک ساختار چهار کروماتیدی با دو سانترومر بسازند، به آن تتراد می گویند.

فرآیند کراسینگ اور چگونه است؟

در مرحله پروفاز تقسیم میوز ۱، زمانی که ساختار های کروموزومی تتراد تشکیل می شوند، بخش هایی از کروماتید های غیر خواهری یک تتراد با هم تبادل قطعه می دهند که به آن کراسینگ اور می گویند.

شکل زیر طرح ساده ای از کراسینگ اور را بین کروموزوم های همتا نشان می دهد.

فایده کراسینگ اور:

فایده فرآیند کراسینگ اور در ایجاد تنوع ژنتیکی خلاصه می شود.

وجود روند کراسینگ اور در تقسیم میوز سبب پیدایش ۴ سلول با محتوای ژنتیکی متنوع می شود در حالی که اگر چنین فرآیندی وجود نداشت، ۴ سلول حاصل دو به دو از نظر ژنتیکی مشابه می شدند.

تبادلات قطعه ای که در کراسینگ اور رخ می دهد، سبب می شود که سلول های حاصل از تقسیم میوز از نظر ژنتیکی متفاوت باشند.

از آنجایی که محصول تقسیم میوز در روند تولید مثل شرکت می کند، این تنوع ژنتیکی به راحتی به نسل بعد منتقل شده و احتمال وجود تنوع در جانداران یک گونه افزایش می یابد که مستقیما روی بقای جانداران تاثیر گذار است.

۱۰ ۰